[Greek] Imagine 89.7

(To my international readers [lol who?], this post is about shruberries. It's also official, I'm going straight to hell, I mispelled "shruberry" in my original post.)


Το σκεφτόμουνα από καιρό τώρα να κάνω ένα post καθαρά στα ελληνικά, αλλά γενικά προτιμώ την αγγλικήν ακόμα και όταν μιλάω για πράγματα που έχουν να κάνουν με την ελληνική πραγματικότητα. Ο λόγος; Εδώ στην Ελλάδα λίγο-πολύ ξέρουμε πως έχουν τα πράγματα (με την υγεία, την παιδεία, κ.λ.π.), νιώθω ότι θα έκανα αυτό που οι Αγγλοσάξονες λένε "preaching to the choir" -τελικά δεν τα αποφεύγω τα Αγγλικά όσο και να θέλω!

Από την άλλη, αν μέσω της αγγλικής γλώσσας κάποια από τα θέματα που ταλαιπωρούν την κακόμοιρη αυτή χώρα μας μαθευτούν και προς τα έξω, ίσως τελικά αναγκαστούμε να αφήσουμε την απάθεια που μας χαρακτηρίζει στην άκρη και κάνουμε κάτι, οτιδήποτε, τέλος πάντων. Φρούδες (φλούδες;!) ελπίδες θα μου πείτε, αλλά από το ολότελα...

Μετά από αυτή την υπέρ του δέοντος μεγάλη εισαγωγή, ας περάσουμε στο κύριο θέμα του post, το νέο ραδιοφωνικό σταθμό του Αντώνη Κανάκη και του Γιάννη Σερβετά, τον Imagine 89,7. Ο σταθμός ξεκίνησε την Κυριακή που μας πέρασε και πέραν των δύο πολύ γνωστών και αγαπημένων Α.Μ.Α.Ν, το πρόγραμμά του περιλαμβάνει και άλλες cult φυσιογνωμίες του ραδιοφώνου και της Θεσσαλονίκης γενικότερα όπως ο Στάθης "Σκύλος" Παναγιωτόπουλος. Ο σταθμός βρίσκεται βεβαίως στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη, αλλά υπάρχει και live αναμετάδοση μέσω των Internets στο site του σταθμού, η οποία μάλιστα είναι εξαιρετικής ποιότητας.

Το μότο του σταθμού είναι "το ραδιόφωνο όπως το φαντάστηκες" και μέχρι τώρα πραγματοποιούν αυτή την υπόσχεση. Είμαστε σε μια εποχή (πω-πω με πιάνει η σοβαροφάνεια πάλι!) όπου το ελληνικό ραδιόφωνο έχει καταντήσει εντελώς άνευρο, ανέραστο, με ελάχιστους παραγωγούς με άποψη και πολλή, πάρα πολλή, playlist. Λέει πολλά το γεγονός ότι την καλύτερη μουσική παίζουν οι αθλητικοί ραδιοσταθμοί, όχι οι μουσικοί. Radio Nowhere που λέει και το Αφεντικό, ο Bruce.

Ακόμα και οι περίφημες έρευνες για το ραδιόφωνο που κάνουν οι εταιρίες φαντάζουν αστείες. Προσωπικά με είχαν ρωτήσει στο τηλέφωνο σε μια τέτοια έρευνα αν ακούω τρεις συγκεκριμένους σταθμούς, οι οποίοι παίζουν αποκλειστικά playlist. Τους απάντησα "όχι, ποτέ" με ευχαρίστησαν και μου το έκλεισαν στη μούρη. Ρώτα ρε γιατί ενώ μου αρέσει το είδος της μουσικής των σταθμών αυτών, προτιμώ να ακούω άλλους σταθμούς, ρώτα γιατί προτιμώ αυτούς που προτιμώ. Αλλά εδώ δεν κάνουμε έρευνες για να βρούμε την αλήθεια, κάνουμε έρευνες για να βρούμε την πλευρά της αλήθειας η οποία μας αρέσει και μας ταιριάζει.

(Φόρα πείρα ο αναθεματισμένος, δεν είναι να αρχίσω να γκρινιάζω.)

Από την άλλη, ο Imagine μέχρι τώρα (και μακάρι, μακάρι να παραμείνει έτσι) είναι όντως το ραδιόφωνο όπως θα έπρεπε να είναι. Ένας σταθμός καθαρά ροκ, αλλά στη νοοτροπία του, όχι με την όποια περιορισμένη άποψη έχει ο καθένας για το τι είναι πραγματικά ροκ στη μουσική. Ένας σταθμός καθαρά της παρέας, χαβαλεδιάρικος, με μουσική την οποία κατ' αρχάς γουστάρουν οι ίδιοι οι παραγωγοί του να παίζουν.

Και φαίνεται αυτό, βγαίνει στον αέρα. Χαίρεσαι να τους ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάνε για κάτι συγκεκριμένο, ακόμα και όταν βγαίνει ο κάθε ακροατής και απλά λέει τον πόνο του ή την καψούρα του. Και, για να το θέσω κομψά, άντε και γαμηθείτε εσείς οι κυνικοί, το ραδιόφωνο ήταν πάντα το πιο ανθρώπινο μέσο, τέτοια πράγματα είναι πάντα ευπρόσδεκτα σε αυτό το χώρο. Η εκπομπή ειδικά του Αντώνη Κανάκη χθες το βράδυ (δυστυχώς έχασα την εκπομπή της Δευτέρας...) η οποία ξεκίνησε στις 11 το βράδυ και τελείωσε μετά τις 3 το βράδυ ήταν συγκλονιστική. Από πλευρά μουσικής, από πλευρά καλής διασκέδασης, χαβαλέ, επικοινωνίας, τα πάντα. Δεν πρόλαβα ποτέ τις παλιές εποχές των πειρατικών σταθμών, λόγο ηλικίας, αλλά από ό,τι λένε όλοι, θύμισε πολύ τις εποχές εκείνες.

Μπράβο ρε παιδιά, πάντα είχατε το χάρισμα να ξεφεύγετε από τη μιζέρια που μας πιάνει συχνά-πυκνά σε αυτή τη χώρα, και χαίρομαι πραγματικά που καταφέρατε για μια ακόμα φορά το ίδιο. Πάντα τέτοια, και εις ανώτερα.